موانع ارائه خدمات بهداشتی درمانی چیست؟
موانع ارائه خدمات بهداشتی، عواملی هستند که افراد را از جستجو یا دریافت این خدمات باز می دارند. عوامل متعددی وجود دارد که میتواند مانع دریافت خدمات بهداشتی توسط مردم شود و با شناسایی و حذف این موانع ارائه، می توانیم تعداد افرادی که به خدمات نیاز دارند را افزایش دهیم.
با انجام این کار، افراد بیشتری می توانند از این خدمات پیشگیرانه بهره مند شوند و همچنین زودتر در مراحل پیشرفت بیماری تشخیص داده و درمان شوند و در نهایت کیفیت زندگی بهتری را تجربه کنند.
طیف گسترده‌ای از مسائل وجود دارد که افراد را از دریافت خدمات بهداشتی باز می‌دارد، از چالش‌های سیستمی گرفته تا انتخاب شخصی، افراد در نهایت به دلایلی، حتی در بحرانی‌ترین شرایط، خدمات بهداشتی را به تاخیر می‌اندازند مانند:
پوشش بیمه ای ناکافی
مورد اول از موانع ارائه خدمات بهداشتی وضعیت بیمه های درمانی است.
27 درصد مردم در ایران هیچ گونه پوشش بیمه درمانی ندارند.
فکر خروج از بیمارستان با صورت‌حساب چند میلیونی برای بسیاری از مردم طاقت‌فرسا است، بنابراین از مراجعه به خدمات بهداشتی اجتناب می‌کنند، مگر اینکه در صورت عدم مراجعه وضعیت آنها وخیم شود.
حتی برای بیمارانی که دارای بیمه هستند، بسته به نوع برنامه بهداشتی که فرد دارد، اغلب تنها بخشی از ویزیت، روش یا اقامت بیمار در بیمارستان تحت پوشش قرار می گیرد و باقیمانده را به عهده بیمار می گذارد. این ممکن است باعث شود که فرد در مواقعی که به خدمات درمانی نیاز دارد، حتی در حین داشتن پوشش بیمه، از مراجعه برای درمان اجتناب کند.
هزینه نسخه ها
علاوه بر هزینه‌های ویزیت از جیب، ممکن است بیمار با هزینه‌های داروهای تجویزی نیز مواجه شود. بسیاری، از هزینه ی این داروها آگاه هستند. وقتی پول کم است، مردم اغلب به جای صرف نظر از خرید خواربار یا پرداخت قبوض از داروهای خود صرف نظر می کنند.
همچنین به دلایل متعددی مثل کمبود دارو و تورم در کشور ما، این هزینه ها هر روز هنگفت تر میشود.
کمبود دارو
یکی از مهم ترین موانع ارائه خدمات بهداشتی در کشور ما مسئله کمبود دارو است؛ بسیاری از بیماران در کشور ما علاوه بر مشکلات بیان شده و مشکلاتی که ماهیت بیماری به آنها تحمیل می کند با کمبود دارو مواجه هستند مثل بیماران مبتلا هموفیلی، سرطان، ام اس و … . این روند به دلیل سوء مدیریت ها و همچنین تحریم های دارویی همچنان رو به وخامت است.
رسیدگی به کمبود نیروی کار و محدودیت ظرفیت بیمارستان
پیش بینی می شود تا سال 2030، 10 میلیون کمبود کارکنان خدمات بهداشتی در جهان وجود داشته باشد که این مورد از موانع ارائه خدمات بهداشتی به ویژه در کشور ما ایران، شدید تر خواهد بود، با توجه به روند مهاجرت پزشکان و کادر درمان به کشورهای ثروتمندتر در جستجوی شرایط کاری بهتر و فرصت های شغلی.
همه گیری کرونا نیز باعث اپیدمی فرسودگی شغلی، بیماری و مسائل مربوط به سلامت روان در میان کارکنان خدمات بهداشتی و درمانی شده است که باعث کمبود نیرو می شود.
با توجه به اینکه سیستم‌های خدمات بهداشتی بسیاری از کشورها پس از اوج گیری همه‌گیری با مشکل مواجه هستند، یافتن راه‌هایی برای ایجاد مشاغل معنادار و با ارزش برای کارکنان خدمات درمانی در اولویت است.
زیرساخت های دیجیتال ناکافی
طبق آمار جهانی، 21 درصد جمعیت ایران از اینترنت استفاده نمی کنند، که آنها را از بسیاری از نوآوری های دیجیتالی که بیماران میتوانند استفاده کنند، محروم می کند.
در حالی که دیجیتالی شدن خدمات بهداشتی به برخی از افراد قدرت بخشیده است، اما ممکن است دیگران را پشت سر بگذارد و نابرابری ها را تشدید کند. این مهم است که راه حل های دیجیتال برای استفاده با زیرساخت دیجیتال محدود، سازگار باشند. همچنین باید تلاش شود که زیرساخت های کافی برای دسترسی همه ی افراد به اینترنت و خدمات دیجیتال فراهم شود.
در جایی که فناوری‌های جدید به طور گسترده‌تری در حال گسترش هستند، اطمینان از حفظ کیفیت خدمات بهداشتی نیز مهم است.
نابرابری در ارائه خدمات سلامت
هنوز تفاوت های جغرافیایی و جمعیتی در دسترسی به خدمات بهداشتی با کیفیت بالا اثر گذار است. سازمان جهانی بهداشت گزارش داده است که بیش از نیمی از جمعیت جهان به خدمات اولیه بهداشتی مورد نیاز خود دسترسی ندارند. ما همچنین می‌دانیم که همه‌گیری کرونا تأثیر نامتناسبی بر برخی از جمعیت‌ها داشته و نابرابری‌ها را برجسته می‌کند.
با وجود درمانگاه ها و مراکز بهداشت در نقاط مختلف کشور اما همچنان تمرکز خدمات درمانی با کیفیت بالا در کلان شهر ها، یک مشکل جدی در امر برابری در ارائه خدمات سلامت تلقی میشود.
دولت و وزارت بهداشت باید تلاش کند تا دسترسی عادلانه به عوامل تعیین کننده سلامت را امکان پذیر کند و اطمینان حاصل کند که افراد با نیازهای برابر به نتایج بهداشتی برابر دست می یابند.
مزایای از بین بردن موانع ارائه خدمات بهداشتی
حذف موانع ارائه خدمات بهداشتی می تواند به نفع بیماران، کارفرمایان، پرداخت کنندگان و سلامت کلی جامعه باشد.
- بهبود نتایج و کیفیت زندگی بیمار
- افزایش اعتماد و استفاده از خدمات خدمات بهداشتی
- پیشگیری از بیماری و یا بدتر شدن شرایط
- افزایش تجربه و رضایت بیمار
- کاهش هزینه های بهداشت و درمان
- افزایش بهره وری به عنوان یک کارمند، تامین کننده خانواده، عضو جامعه و غیره
سخن آخر:
لیست موانع ارائه خدمات بهداشتی در کشور ما طولانی تر از مواردی است که در این مقاله بیان شده که متخصصین این حیطه بارها و به شکلی جامع تر به آن پرداخته اند. لازمه ی بهبود این شرایط و برطرف کردن موانعی که مطرح شده است، تصمیم و اراده ای منسجم در ساختار دولت و وزارت بهداشت است که سلامت مردم را اولویت قرار داده و در راستای ایجاد تغییراتی بنیادی قدم بردارند .
یک پاسخ