مدل درآمدی به یک کسب و کار، چارچوبی برای ایجاد درآمد به کسب و کار می دهد و معیاری که با آن می توانند سودآوری بلندمدت خود را اندازه گیری کنند. درک مکانیزم مسیر درآمدی، می تواند به تعیین موفقیت یک شرکت کمک کند.
مدل درآمدی چیست؟
مدل درآمد طرحی است که نشان می دهد چگونه یک کسب و کار از عملیات استاندارد کسب و کار خود درآمد یا درآمد ناخالص کسب می کند و چگونه هزینه ها را پرداخت می کند. این مدل یکی از شاخص های کلیدی عملکرد (KPI) برای یک شرکت برای اندازه گیری سودآوری استراتژی قیمت گذاری و فروش محصول است.
مدل درآمدی گاهی اوقات به عنوان یک اصطلاح دیگر برای مدل کسب و کار استفاده می شود که ساختاری برای ایجاد ارزش برای مشتریان است. با این حال، این اصطلاحات یکسان نیستند، اما ارتباطی بین آنها وجود دارد. مدل درآمدی بخشی از یک مدل کسب‌وکار است که توضیح می‌دهد چگونه کالاها یا خدمات یک شرکت تولید و توزیع می شود و به فروش می‌رسد.
مدل های متعدد درآمدی وجود دارد که می توان از بین آنها انتخاب کرد؛ به جای توصیف همه آنها در این مقاله، لیستی از محبوب ترین آنها را تهیه کرده و مزایا و معایب آنها را بیان کردیم. آزادانه آزمایش کنید، آزمایش کنید، و حتی آنها را ترکیب کنید. با این حال، در ابتدا، توصیه می کنیم آن را ساده نگه دارید؛ یک راه آسان برای شروع، فعال کردن یک جریان درآمدی واحد است.
انواع مدل درآمدی
همه کسب و کارها به یک شکل پول در نمی آورند؛ با توجه به جامعه هدف، بازار مناسب، نوع محصول و دیگر عوامل مهم، هر کسب و کار بایستی مدل درآمدی مناسبی را برای خود انتخاب کند. این مدل درآمدی در اصل حیات کسب و کار را در آینده تضمین میکند. در ادامه با انواع مدل های درآمدی آشنا می شوید.
1. مدل درآمد مبتنی بر تبلیغات (Ad-Based)
در مدل‌های درآمدی مبتنی بر تبلیغات، شما با ایجاد آگهی برای یک وب‌سایت، سرویس، برنامه یا محصول خاص و قرار دادن آنها در کانال‌های استراتژیک و پربازدید درآمد کسب می کنید. اگر پلتفرمی دارید که ترافیک زیادی ایجاد می کند، می توانید با فروش فضای تبلیغاتی سود ببرید. همه ما با تبلیغات دیجیتال آشنا هستیم زیرا این یک استراتژی بازاریابی ترجیحی غول هایی مانند گوگل و فیس بوک است.
داده ها، نقش مهمی در اندازه گیری عملکرد تبلیغات ایفا می کنند و شما باید بتوانید معیارهای دقیقی مانند CTR (نرخ کلیک)، CPC (هزینه به ازای کلیک)، CPM (هزینه به ازای هر نمایش) و بسیاری موارد دیگر را در اختیار تبلیغ کنندگان قرار دهید.
مزایا: کسب درآمد از تبلیغات یکی از ساده ترین و آسان ترین راه ها برای پیاده سازی مدل های درآمدی است، به همین دلیل است که تعداد زیادی از کسب و کارها از این مدل، به عنوان منبع درآمد استفاده می کنند.
معایب: برای ایجاد درآمد کافی، باید میلیون ها کاربر را جذب کنید. علاوه بر این، اکثر مردم تبلیغات را آزاردهنده می‌دانند که می‌تواند منجر به نرخ کلیک پایین و در نتیجه کاهش درآمد شود.
2. مدل درآمد وابسته ( Affiliate Revenue Model)
یکی دیگر از استراتژی‌های محبوب مبتنی بر وب، مدل درآمد وابسته است که با ترویج خرید محصولات و جمع‌آوری کمیسیون از فروش آن محصولات کار میکند. می تواند همراه با تبلیغات یا به طور جداگانه کار کند. این روش اساساً قراردادی بین عرضه‌کننده محصول و پروموتر است که در آن مروج، خریداران را به سمت فروشنده‌ها هدایت میکند. شرکت های محبوبی که طرح های بازاریابی وابسته را برای شرکا ارائه می دهند آمازون و شاپیفای هستند.
مزایا: اصلی ترین مزیت استفاده از مدل درآمد وابسته این است که به طور کلی درآمد بیشتری نسبت به مدل های درآمدی مبتنی بر تبلیغات دارد.
معایب: به یاد داشته باشید میزان درآمدی که از مدل درآمدی وابسته، به دست می آورید ، به اندازه صنعت، انواع محصولاتی که می فروشید و مخاطبان شما محدود می شود.
3. فروش مستقیم/ معاملاتی (Transactional Revenue Model)
شرکت‌های بی‌شماری، اعم از فناوری‌گرا و غیره، تلاش می‌کنند بر مدل درآمد معاملاتی تکیه کنند. این یکی از درست‌ترین راه‌های کسب درآمد است، زیرا در این مدل ساده، شرکتی، خدمات یا محصولی ارائه میکند و مشتریانی برای آن پول پرداخت می‌کنند.
مزایا: مصرف کنندگان به دلیل وضوح و گستردگی گزینه ها، بیشتر جذب این تجربه می شوند.
معایب: به دلیل مستقیم و سر راست بودن این مدل درآمدی، بسیاری از شرکت‌ها از آن استفاده می‌کنند که به معنای رقابت بیشتر و وخامت قیمت و در نتیجه پول کمتر برای همه کسانی است که از این مدل استفاده می‌کنند.
4. حق اشتراک (Subscription)
در مدل حق اشتراک، شما محصول یا خدماتی را به مشتریان خود ارائه می دهید که می توانند برای مدت زمان طولانی تری، معمولا ماه به ماه یا سال به سال، هزینه آن را پرداخت کنند. ارائه دهندگان اشتراک به عنوان سرویس، معمولاً قبل از شروع شارژ ماهانه یا سالانه به کاربران یک دوره آزمایش رایگان ارائه می دهند.
نتفلیکس، اسپاتیفای و میلیون ها کسب و کار دیگر مدل درآمد مبتنی بر اشتراک را اتخاذ می کنند که بسیار جذاب و سودآور است.
مزایا: اگر شرکت شما در توسعه خود به اندازه کافی پیشرفت داشته باشد، این مدل می تواند درآمد مکرر ایجاد کند و حتی می تواند کاربرانی را جذب کند که به سادگی نمی توانند اشتراک خود را در شرکت شما لغو کنند (که راز کوچک کثیف مدل مبتنی بر اشتراک است.).
معایب: در این مدل درآمدی حفظ اشتراک بالاتر از نرخ لغو اشتراک، همواره بسیار مهم است، زیرا این مدل بسیار به داشتن یک پایگاه مصرف کننده بزرگ بستگی دارد.
5. کمیسیون (Commission Marketplace)
بازار کمیسیون اغلب یک پلتفرم تجارت الکترونیکی است که در آن واسطه ها خدمات یا محصولاتی را می فروشند و کمیسیون دریافت می کنند. این یک تطابق درآمد عالی برای اجاره، محصولات فیزیکی یا خدمات یکبار مصرف است.
از جمله موفق ترین استارتاپ هایی که بر این طرح جریان نقدی تکیه می کنند Uber و Airbnb هستند.(اسنپ و جاباما)
مزایا: مدل درآمد مبتنی بر کمیسیون به دلیل مقیاس پذیری، انعطاف پذیری و پتانسیل درآمدزایی برای همه طرف های درگیر، پرطرفدار و سود آور است.
معایب: این نوع خدمات میانجی به تعداد زیادی نیروی کار توسعه نرم افزار و مدیریت برای رسیدگی به سفارشات، پرداخت ها، حمل و نقل و… نیاز دارد.
6. صدور مجوز(Licensing )
در مدل درآمدی صدور مجوز، یک شرکت، محتوایی را که مالک آن است به اشخاص ثالث اجاره می دهد. این مدل اغلب توسط شرکت های نرم افزاری به جای فروش معاملاتی محصول خود و همچنین برای مالکیت معنوی مانند علائم تجاری و ثبت اختراع استفاده می شود.
قرارداد صدور مجوز می تواند موقت یا دائمی باشد؛ می تواند به تعداد نامحدودی از مشتریان دسترسی دهد یا می تواند انحصاری باشد.
مزایا: این مدل درآمد از مالکیت معنوی حمایت می کند. هنگامی که روند صدور مجوز به درستی انجام شود، می تواند درآمد ثابتی را به همراه داشته باشد و همزمان یک مفهوم یا یک علامت تجاری را تبلیغ کند.
معایب: عامل شکست این نوع درآمدزایی ممکن است در قسمتی از متن قرارداد بین مجوز دهنده و دارنده مجوز پنهان شود.
7. کمک های مالی(Donations)
این مدل درآمدی جدید، با ظهور پلتفرم‌های تأمین مالی جمعی مانند Kickstarter و Patreon که کاربران به یک محصول یا خدمات رأی می‌دهند و از نظر مالی از آن حمایت می‌کنند، شناخته شد.
افرادی که برای توسعه یک MVP هزینه می کنند حتی ممکن است سرمایه گذار شوند و بعداً وقتی پروژه ای که تأیید کرده اند رشد کند، می توانند از سود سهام بهره مند شوند.
مزایا: این مدل درآمدی می تواند بازدهی سریع داشته باشد و دید ارزشمندی را برای شما به ارمغان بیاورد. همچنین روشی هوشمندانه برای دریافت بازخورد، آزمایش یک ایده تجاری و بررسی نزدیک‌تر مخاطبان است.
معایب: شما به یک جامعه بزرگ و وفادار نیاز دارید که از شما حمایت کند تا بتوانید درآمد خوبی داشته باشید. کاربرانی که مایل به پرداخت هزینه برای یک ایده یا یک قطعه محتوا هستند احتمالاً از شما انتظار دارند که با آنها تعامل داشته باشید، بنابراین برای این کار نیز باید وقت بگذارید.
8. مدل درآمدی فریمیوم (Freemium)
در مدل درآمدی فریمیوم خدمات اصلی و اساسی یک شرکت رایگان است، با این وجود، کاربران باید برای ویژگی‌های بهتر و کامل تر، برنامه‌های افزودنی و… هزینه کنند. یکی از بزرگترین شرکت‌هایی که از این مدل استفاده میکند، لینکدین، محبوب‌ترین پلتفرم رسانه اجتماعی تجاری است.
مزایا: مدل freemium چیزی رایگان به کاربران ارائه می دهد، که راهی عالی برای امتحان کردن محصول یا خدمات شما است و در عین حال آنها را در دراز مدت به پرداخت هزینه ترغیب می کند.
معایب: این مدل به تلاش و سرمایه گذاری قابل توجهی در پول، زمان و… برای دستیابی به مخاطبان و تبدیل کاربران رایگان به مشتریان پولی نیاز دارد.
سخن آخر
برای انتخاب مدل درآمدی کسب و کار خود، تحقیقات خود را با توجه به ارزش محصول، بازار و رقبای خود انجام دهید. در نهایت، فراموش نکنید که با مشتریان هدف خود در تماس باشید، زیرا آنها کسانی هستند که هزینه خدمات شما را پرداخت می کنند و نظرات و ترجیحات آنها بیشترین اهمیت را دارد.
